Η Βρετανία βιώνει τη μεγαλύτερη, σε μέγεθος αλλά και διάρκεια, αύξηση του αριθμού των ενηλίκων που βρίσκονται σε ηλικία εργασίας και οι οποίοι είναι πολύ άρρωστοι για να εργαστούν, σε σύγκριση με τη δεκαετία του 1990, όπως προκύπτει από έκθεση που προειδοποιεί ότι η πολιτική περιορισμού των κοινωνικών παροχών σε αυτή την κατηγορία πολιτών είναι απίθανο να λύσει την κρίση απασχόλησης στη χώρα.

Το Ίδρυμα Resolution Foundation υπολόγισε ότι η οικονομική αδράνεια λόγω μακροχρόνιας ασθένειας –όταν άτομα ηλικίας 16-64 ετών δεν εργάζονται ούτε αναζητούν δουλειά λόγω μιας προβλήματος υγείας– αυξανόταν κάθε χρόνο από τον Ιούλιο του 2019, η μεγαλύτερη διαρκής αύξηση από το 1994 σε 1998.

Το βρετανικό thinktank προειδοποίησε ότι ένας αριθμός ρεκόρ 2,7 εκατομμυρίων ενηλίκων σε ηλικία εργασίας ήταν πολύ άρρωστοι για να εργαστούν, με τη μεγαλύτερη αύξηση από την πανδημία της Covid-19 να επικεντρώνεται στους νεότερους και γηραιότερους εργαζόμενους του Ηνωμένου Βασιλείου.

Εστιάζοντας στην «κληρονομιά» που άφησε πίσω της η πανδημία καθώς η βρετανική οικονομία παλεύει με χρόνιες ελλείψεις εργατικού δυναμικού, η έκθεση εκτιμά ότι το Ηνωμένο Βασίλειο ήταν η μόνη χώρα της G7 με χαμηλότερο ποσοστό απασχόλησης από ό,τι πριν από την κατάσταση έκτακτης ανάγκης στον χώρο της υγείας.

Ωστόσο, η έκθεση έδειξε ότι η ανοδική τάση των εργαζομένων που πάσχουν από μακροχρόνιες ασθένειες είχε ξεκινήσει πριν «χτυπήσει» η πανδημία το καλοκαίρι του 2019 και είχε διαρκέσει 54 μήνες. Η μεγαλύτερη προηγούμενη περίοδος ήταν για 55 μήνες, μεταξύ 1994 και 1998. 

Αυτή η εικόνα έρχεται στο προσκήνιο καθώς ο βρετανός πρωθυπουργός Ρίσι Σούνακ υφίσταται αυξανόμενη πίεση από τις τάξεις των Συντηρητικών να «συμμαζέψει την ανεργία» μετά από μια δραματική αύξηση της οικονομικής αδράνειας που έπληξε τα τελευταία τέσσερα χρόνια περισσότερους από 9 εκατομμύρια ανθρώπους.

Τα άτομα με μακροχρόνια ασθένεια δεν συνυπολογίζονται στο επίσημο ποσοστό ανεργίας, το οποίο έχει πέσει στο 3,9% μεταξύ των ατόμων ηλικίας 16 ετών και άνω –που ισοδυναμεί με 1,4 εκατομμύρια άτομα– μεταξύ των χαμηλότερων επιπέδων από τα μέσα της δεκαετίας του 1970.

Αυξάνονται οι οικονομικά αδρανείς πολίτες σε ηλικία εργασίας

Ωστόσο, η οικονομική αδράνεια έχει αυξηθεί από 20,5% όλων των ενηλίκων σε ηλικία εργασίας σε 21,8% -που ισοδυναμεί με 700.000 άτομα- με ελάχιστα σημάδια επιβράδυνσης καθώς υποχωρεί ο αντίκτυπος της πανδημίας του Covid στην αγορά εργασίας.

Οι Εργατικοί και οι Συντηρητικοί έχουν υποσχεθεί σκληρή στάση έναντι όσων αιτούνται κοινωνικών επιδομάτων. Νωρίτερα αυτό το μήνα, η σκιώδης υπουργός Εργασίας και Συντάξεων, Λιζ Κένταλ, είπε ότι δεν θα υπάρχει «καμία επιλογή ζωής με επιδόματα» υπό μια μελλοντική κυβέρνηση των Εργατικών, καθώς περιέγραφε σχέδια για υποστήριξη των νέων να βρουν δουλειά ή κατάρτιση.

Η κυβέρνηση ανακοίνωσε πρόσφατα τη λήψη δραστικών μέτρων για τον περιορισμό των αιτούντων προγραμμάτων πρόνοιας και οι οποίοι «αρνούνται» να ασχοληθούν με το γραφείο ευρέσεως εργασίας που τους αντιστοιχεί, ενώ ο Μελ Στράιντ, υπουργός Εργασίας και Συντάξεων, επικρίθηκε αυτή την εβδομάδα για τη δήλωσή του ότι η προσέγγιση του Ηνωμένου Βασιλείου για την ψυχική υγεία «έχει παρατραβήξει»!

Ωστόσο, η έκθεση του ιδρύματος Resolution Foundation ανέφερε ότι οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής θα πρέπει να είναι «επιφυλακτικοί σχετικά με την ύπαρξη ενός ολοένα και πιο αυστηρού συστήματος επιδομάτων ανεργίας», καθώς αυτό ενδεχομένως ενεργούσε για να ενθαρρύνει περισσότερους ανθρώπους να διεκδικήσουν επιδόματα που σχετίζονται με την υγεία.

Αύξηση δαπανών αναπηρίας

Οι δαπάνες για επιδόματα αναπηρίας αναμένεται να αυξηθούν κατά 16,1 δισεκατομμύρια λίρες τα επόμενα πέντε χρόνια σε 52,2 δισεκατομμύρια στερλίνες έως το 2028-29, που αντιστοιχεί σε αύξηση κατά 45%, σύμφωνα με το Γραφείο Υπευθυνότητας Προϋπολογισμού.

Η Λουίζ Μέρφι, επικεφαλής οικονομολόγος στο Resolution Foundation, είπε ότι ο αντίκτυπος στους νέους και ηλικιωμένους ενήλικες θα μπορούσε να έχει «σοβαρές επιπτώσεις τόσο στο βιοτικό επίπεδο των ατόμων και στην επαγγελματική τους διαδρομή, καθώς και ευρύτερες πιέσεις στο βρετανικό σύστημα υγείας (NHS) και στις δαπάνες κοινωνικής πρόνοιας εάν αποτύχουμε να βελτιώσουμε την υγεία στη χώρα μας και να μειώσουμε την οικονομική αδράνεια».

«Η αγορά εργασίας της Βρετανίας επιστρέφει επιτέλους στην κανονικότητα, αλλά η πανδημία του Covid-19 άφησε μια ανησυχητική κληρονομιά της μεγαλύτερης και συνεχιζόμενης αύξησης της αδράνειας που σχετίζεται με ασθένειες, από την περίοδο της δεκαετίας του 1990», πρόσθεσε.

Ένας εκπρόσωπος του Υπουργείου Εργασίας και Συντάξεων δήλωσε: «Μειώσαμε τον αριθμό των άνεργων νοικοκυριών κατά 1 εκατομμύριο από το 2010. Το σχέδιο επιστροφής στην εργασία των 2,5 δισεκατομμυρίων λιρών θα βοηθήσει να αρθούν τα εμπόδια στην εργασία για περισσότερα από ένα εκατομμύριο άτομα και με βάση τον πρόσφατο προϋπολογισμό μας εκτιμάται ότι θα ενισχυθεί το εργατικό δυναμικό κατά 300.000 επιπλέον εργαζομένους».

Πηγή: ot.gr