Οι μεγαλύτερες τεχνολογικές εταιρείες του πλανήτη, γνωστές ως Big Tech, δεν αρκούνται πλέον στον έλεγχο της ψηφιακής μας ζωής — επεκτείνονται σταθερά και σιωπηλά στον τραπεζικό και χρηματοοικονομικό τομέα, αμφισβητώντας την παραδοσιακή τραπεζική.

Η Apple, μέσω του Apple Pay, Apple Card και της νέας υπηρεσίας αποταμίευσης υψηλής απόδοσης, έχει ήδη καταγράψει άνω των 10 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε καταθέσεις στις ΗΠΑ. Η Amazon συνεργάζεται με διεθνείς παρόχους για να προσφέρει δάνεια μικρομεσαίων επιχειρήσεων, ενώ η Google έχει ξεκινήσει πιλοτικά χρηματοοικονομικές υπηρεσίες για χρήστες Android σε πολλές αγορές.

Αν και δεν είναι (ακόμη) επίσημα τράπεζες, οι Big Tech συγκεντρώνουν:
    •    Πληροφορίες για καταναλωτική συμπεριφορά
    •    Δυνατότητες αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας
    •    Πλήρη οικοσυστήματα συναλλαγών

Αυτό δημιουργεί ένα νέο υβριδικό τοπίο, όπου η τεχνολογία γίνεται το «front-end» των οικονομικών υπηρεσιών, και οι παραδοσιακές τράπεζες μένουν στο back-end — αν όχι εκτός παιχνιδιού.

Ρυθμιστικές αρχές στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ αρχίζουν να εξετάζουν πιο στενά τον ρόλο αυτών των πλατφορμών, φοβούμενες συγκέντρωση εξουσίας, κατάχρηση δεδομένων και συστημικό ρίσκο. Το ερώτημα δεν είναι αν οι Big Tech μπορούν να γίνουν τράπεζες — είναι αν ήδη λειτουργούν ως τέτοιες χωρίς να υπόκεινται στους ίδιους κανόνες.

Η είσοδός τους στον χρηματοπιστωτικό χώρο δεν είναι απλώς καινοτομία. Είναι μια νέα μορφή ελέγχου των ροών του χρήματος, με δυνητικές επιπτώσεις στη νομισματική πολιτική, στον ανταγωνισμό και στην προστασία των καταναλωτών.

Μετάφραση και προσαρμογή από The Financial Times & CNBC