Η τεχνητή νοημοσύνη (AI) δεν αποτελεί πλέον απλώς τεχνολογικό trend. Αποτελεί δομικό παράγοντα αναδιαμόρφωσης της παγκόσμιας αγοράς εργασίας, με επιπτώσεις που δεν περιορίζονται στον τομέα της τεχνολογίας.

Σύμφωνα με τη McKinsey, μέχρι το 2030, η AI θα μπορούσε να επηρεάσει έως και το 30% των σημερινών θέσεων εργασίας, με διαφορετικό τρόπο σε κάθε κλάδο. Τα πρώτα σημάδια είναι ήδη εμφανή:

🔻 Κινδυνεύουν άμεσα ή έμμεσα:
    •    Θέσεις εργασίας στην εξυπηρέτηση πελατών (call centers, help desks)
    •    Λογιστές, βασικοί αναλυτές, επαγγέλματα με υψηλό ποσοστό ρουτίνας
    •    Επαγγελματίες μέσων ενημέρωσης, παραγωγής περιεχομένου, μεταφραστές
    •    Διοικητικοί υπάλληλοι χωρίς τεχνικές δεξιότητες

🔺 Απογειώνονται ή εμφανίζονται ως νέες ανάγκες:
    •    Data scientists, μηχανικοί λογισμικού, AI trainers
    •    Επαγγέλματα ηθικής τεχνητής νοημοσύνης και κανονιστικής συμμόρφωσης
    •    Ανθρώπινοι συντονιστές και editors σε “hybrid workflows” με AI
    •    Εξειδικευμένοι επαγγελματίες με soft skills, διαπροσωπική επικοινωνία, κρίση και ηγεσία

Ο ρυθμός της αλλαγής είναι ασύμμετρος: σε αναπτυγμένες οικονομίες, η μετάβαση ενδέχεται να είναι ταχύτερη, αλλά πιο προστατευμένη. Αντίθετα, σε μικρές αγορές —όπως η Κύπρος— οι αλλαγές μπορεί να έρθουν χωρίς προειδοποίηση, και χωρίς κατάλληλη θεσμική ή εκπαιδευτική προετοιμασία.

Η συζήτηση πλέον στρέφεται στην ανάγκη επανακατάρτισης, στην ενσωμάτωση της τεχνολογίας με κοινωνικά δίκαιο τρόπο, και στο ερώτημα: Πώς διαμορφώνεται η εργασία σε έναν κόσμο όπου η AI δεν είναι βοηθός, αλλά συναγωνιστής;