Μέχρι πριν λίγα χρόνια, το ESG (Environmental, Social and Governance) ήταν το απόλυτο buzzword στον επιχειρηματικό κόσμο. Όμως σήμερα, πολλές εταιρείες επιλέγουν να σιωπούν σκόπιμα για τις βιώσιμες πρακτικές τους — μια τάση που ονομάζεται “green hushing”.

Το φαινόμενο αυτό δεν οφείλεται σε έλλειψη δράσης. Αντιθέτως: επιχειρήσεις που εφαρμόζουν πράσινες πρακτικές και μειώνουν το αποτύπωμά τους, προτιμούν πλέον να μην το διαφημίζουν, για να αποφύγουν:
    •    Τον κίνδυνο “greenwashing” κατηγοριών
    •    Νομικές και κανονιστικές συνέπειες
    •    Πολιτική στοχοποίηση από συντηρητικούς κύκλους που βλέπουν το ESG ως “ιδεολογικό εργαλείο”
    •    Επιθέσεις από ακτιβιστές που θεωρούν τις προσπάθειες ανεπαρκείς

Στις ΗΠΑ, εταιρείες όπως η BlackRock και η JP Morgan έχουν δεχθεί πίεση και από τις δύο πλευρές: φιλοπεριβαλλοντικοί επενδυτές απαιτούν δράση· πολιτείες όπως το Τέξας τις απειλούν με αποκλεισμό για “υπερβολική ESG ατζέντα”.

Το αποτέλεσμα είναι μια σιωπηλή υποχώρηση: πολλές εταιρείες εξακολουθούν να εργάζονται για βιωσιμότητα, αλλά αποφεύγουν να δημοσιεύσουν στόχους, εκθέσεις ή να συμμετάσχουν σε φόρουμ, φοβούμενες backlash ή παρερμηνείες.

Αυτό δημιουργεί πρόβλημα διαφάνειας, αλλά και απώλεια ηγεσίας στον δημόσιο διάλογο για το κλίμα. Η σιωπή γίνεται νέος κίνδυνος: όχι greenwashing, αλλά green disappearing.

Μετάφραση και προσαρμογή από Financial Times, Harvard Business Review & The Guardian