Η εικόνα που επικρατούσε το 2023 ήταν πως ο πληθωρισμός είχε αρχίσει να υποχωρεί. Όμως το 2024 και ειδικά το πρώτο εξάμηνο του 2025 αποδεικνύουν πως η ακρίβεια παραμένει επίμονη, ακόμα κι αν οι τιμές δεν αυξάνονται με την ίδια ταχύτητα.

Ο νέος όρος που χρησιμοποιείται διεθνώς είναι “stickier inflation” — ένας πληθωρισμός που μένει κολλημένος σε υψηλότερα επίπεδα, ακόμη και αφού αποσυρθούν τα αρχικά σοκ (ενεργειακή κρίση, διακοπές εφοδιαστικής αλυσίδας, πανδημία).

Τι τον κρατά σε υψηλά επίπεδα;
    •    Η αύξηση μισθών σε κρίσιμους τομείς όπως οι υπηρεσίες
    •    Η διατήρηση υψηλής ζήτησης σε βασικά αγαθά (τρόφιμα, ενέργεια)
    •    Οι «εξωγενείς» γεωπολιτικές πιέσεις (π.χ. Ερυθρά Θάλασσα, Ουκρανία, Ισραήλ)
    •    Οι «ψυχολογικές προσδοκίες» των καταναλωτών και επιχειρήσεων

Η ΕΚΤ και η Fed παραδέχονται πλέον ότι μπορεί να χρειαστεί περισσότερος χρόνος μέχρι να επανέλθει ο πληθωρισμός στον στόχο του 2%. Ειδικά σε χώρες με μεγάλη εξάρτηση από εισαγόμενη ενέργεια ή τρόφιμα —όπως η Κύπρος— αυτό σημαίνει μεγαλύτερη πίεση στο κόστος ζωής, χωρίς άμεση προοπτική ουσιαστικής αποκλιμάκωσης.

Ταυτόχρονα, δημιουργείται ένας παράδοξος φαύλος κύκλος:
    •    Οι επιχειρήσεις δεν ρίχνουν τιμές, προεξοφλώντας νέες αυξήσεις
    •    Οι εργαζόμενοι πιέζουν για αυξήσεις μισθών
    •    Οι κεντρικές τράπεζες αναγκάζονται να καθυστερούν τις μειώσεις επιτοκίων

Έτσι, ενώ η οικονομία δεν βρίσκεται πλέον σε σοκ, το “αίσθημα ακρίβειας” γίνεται η νέα κανονικότητα — και αυτό αλλάζει την πολιτική, την κατανάλωση και τις επενδυτικές στρατηγικές.

Μετάφραση και προσαρμογή από The Economist, Reuters & Bloomberg Economics