Το Δικαστήριο της ΕΕ, με απόφαση της 11ης Νοεμβρίου 2025, ακύρωσε δύο συγκεκριμένες διατάξεις της Οδηγίας που συνιστούν απαράδεκτη παρέμβαση στον καθορισμό των μισθών των κρατών μελών.

1. Η μία διάταξη της Οδηγίας επέβαλλε στα κράτη μέλη με νομοθετημένο κατώτατο μισθό να χρησιμοποιούν υποχρεωτικά συγκεκριμένα κριτήρια κατά τον καθορισμό και την αναπροσαρμογή του. Το Δικαστήριο έκρινε ότι αυτή η ρύθμιση ενοποιεί τεχνητά τα εθνικά συστήματα και συνιστά ευθεία παρέμβαση στον καθορισμό αμοιβών. 

2. Η δεύτερη διάταξη της Οδηγίας απαγόρευε τη μείωση του κατώτατου μισθού όταν εφαρμόζεται μηχανισμός Αυτόματης Τιμαριθμικής Αναπροσαρμογής (ΑΤΑ). Το Δικαστήριο έκρινε ότι η απαγόρευση αυτή στερεί από τα κράτη το δικαίωμα να προσαρμόζουν τον μισθό προς τα κάτω σε περιόδους αποπληθωρισμού ή δημοσιονομικής ανάγκης, επιβάλλοντας δεσμευτική κατεύθυνση μισθολογικής πολιτικής, κάτι που υπερβαίνει την ενωσιακά αρμοδιότητα.

3. Το Δικαστήριο έκανε ξεκάθαρο ότι η Οδηγία ενθαρρύνει τις συλλογικές διαπραγματεύσεις μεταξύ των κοινωνικών εταίρων σε χώρες που η κάλυψη των συλλογικών συμβάσεων είναι κάτω του 80% και υποχρεώνει τα κράτη μέλη να εκπονήσουν σχέδιο δράσης με συγκεκριμένα μέτρα τα οποία να υποβοηθούν τις συλλογικές διαπραγματεύσεις.

Στην Κύπρο υπάρχουν αρκετά μέτρα που υποβοηθούν τις συλλογικές διαπραγματεύσεις όπως είναι ο Κώδικας Βιομηχανικών Σχέσεων, ο Νόμος για την Αναγνώριση των Συνδικαλιστικών Οργανώσεων, ο περί Συντεχνιών Νόμος, η ρύθμιση των απεργιών στις ουσιώδεις υπηρεσίες.

Επίσης το Δικαστήριο έκανε σαφές ότι δεν υποχρεώνονται τα Κράτη Μέλη να επιβάλουν την επέκταση των συλλογικών συμβάσεων όπως ισχυρίζονται οι συντεχνίες. Η οδηγία απαιτεί την ενίσχυση του κοινωνικού διαλόγου αλλά δεν παραβιάζει την ελευθερία των μερών να μην συμβάλλονται ή να καθορίζουν μόνα τους τους όρους.