Η μελέτη ερευνά 170 κράτη σχετικά με το πόση ευημερία προσφέρουν στους κατοίκους τους, χρησιμοποιώντας επιπλέον μετρήσεις εκτός του πλούτου, όπως αναφέρει ο Economist. Παράγοντες, όπως οι ατομικές ελευθερίες και το δικαίωμα σε ίσες ευκαιρίες διαδραματίζουν εξίσου σημαντικό ρόλο- σε κάποιες περιπτώσεις και μεγαλύτερο- από την οικονομική ευμάρεια. 

Ο συγκεκριμένος οργανισμός δεν είναι ο μόνος στη μέτρηση της ευημερίας με άλλες μεθόδους εκτός από τα υλικά αγαθά. Για παράδειγμα, ο Δείκτης Ανθρώπινης Ανάπτυξης του ΟΗΕ, συνδυάζει το ΑΕΠ ανά άτομο με τομείς όπως η υγεία και η εκπαίδευση. Αλλά ο δείκτης κοινωνικής προόδου (SPI) αποφεύγει εντελώς το ΑΕΠ.

Αντίθετα, παρακολουθεί 52 δείκτες και τους ομαδοποιεί σε τρεις κατηγορίες, στις οποίες δίνει ίση βαρύτητα: βασικές ανθρώπινες ανάγκες (όπως φαγητό και νερό), τα θεμέλια για μακροπρόθεσμη ανάπτυξη (εκπαίδευση και υγειονομική περίθαλψη) και «ευκαιρίες» (συμπεριλαμβανομένων προσωπικών δικαιωμάτων και ελευθεριών).

Τα αποτελέσματα εξακολουθούν να υποδηλώνουν μια σύνδεση μεταξύ του πλούτου και της ευημερίας. Οι πιο πλούσιες χώρες είναι αυτές όπου ευημερούν συχνότερα οι πολίτες τους. Οι συνθήκες χειροτερεύουν στις φτωχότερες χώρες.

Επιπλέον, παρατηρείται το φαινόμενο χωρών που έχουν σημειώσει μεγάλη πρόοδο σε ορισμένους τομείς, όπως η κάλυψη βασικών αναγκών, να απογοητεύουν τους πολίτες τους σε άλλους, ιδίως όσον αφορά την προστασία των δικαιωμάτων τους.

Πηγή: ΟΤ.gr