Τώρα, καθώς οι ευρωπαϊκές εταιρείες ενέργειας επιδιώκουν να μειώσουν τις εκπομπές άνθρακα, αναζητούν στην περιοχή μια νέα πηγή ενέργειας: ηλιακά και αιολικά πάρκα που θα παράγουν και μεταφέρουν «πράσινη» ηλεκτρική ενέργεια προς τα βόρεια μέσω υποθαλάσσιων καλωδίων.

«Η Ελλάδα, η Ιταλία, η Πορτογαλία, η Ισπανία και ακόμη και το πιο μακρινό Ηνωμένο Βασίλειο αναζητούν τρόπους για να αξιοποιήσουν τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας από τις ερήμους της περιοχής» γράφει το Bloomberg και προσθέτει:

«Από το 1997, το δίκτυο της Ισπανίας έχει συνδεθεί με το Μαρόκο μέσω ενός καλωδίου που διασχίζει το Στενό του Γιβραλτάρ, το μόνο τέτοιο έργο που λειτουργεί σήμερα. Ωστόσο, επιχειρηματίες και επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας σε όλη την Ευρώπη εξετάζουν αρκετά έργα, μεταξύ των οποίων και η επέκταση του καλωδίου Μαρόκου-Ισπανίας σε μια γραμμή 2.000 μιλίων που αναχωρεί από τις ακτές του Ατλαντικού του Μαρόκου και ταξιδεύει στη νότια Αγγλία.

«Αυτό το έργο θα είναι το πρώτο από τα πολλά, καθώς ο κόσμος συνειδητοποιεί τα τεράστια οφέλη από τη μετάδοση ηλεκτρικής ενέργειας σε μεγάλες αποστάσεις», δηλώνει ο Σάιμον Μόρις, διευθύνων σύμβουλος της Xlinks Ltd., της εταιρείας που σχεδιάζει το καλώδιο του Ηνωμένου Βασιλείου.

Το καλώδιο στη Βρετανία

Τον Απρίλιο, επενδυτές στο Ηνωμένο Βασίλειο και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα δέσμευσαν 30 εκατομμύρια λίρες (37,6 εκατομμύρια δολάρια) για την ιδέα, αν και αυτό είναι μόνο ένα μικρό κλάσμα του αναμενόμενου κόστους των 22 δισεκατομμυρίων λιρών για ηλιακές και αιολικές εγκαταστάσεις και την υποθαλάσσια σύνδεση (ήδη τρέχουν τα projects άλλων τεσσάρων ξεχωριστών καλωδίων).

Ο Μόρις τονίζει στο Bloomberg, ότι το έργο θα μπορούσε να λειτουργήσει έως το 2030, αλλά θα απαιτούσε από τη βρετανική κυβέρνηση να προσφέρει επιδοτήσεις παρόμοιες με εκείνες που ωφελούν την υπεράκτια αιολική ενέργεια στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Όταν συνδεθεί με ένα γιγάντιο αιολικό και ηλιακό πάρκο που σχεδιάζει η Xlinks στην έρημο του νότιου Μαρόκου, το σύστημα θα έχει αρκετή χωρητικότητα για να τροφοδοτήσει περίπου 7 εκατομμύρια σπίτια, βοηθώντας το Ηνωμένο Βασίλειο να επιτύχει τον στόχο του για καθαρές μηδενικές εκπομπές άνθρακα από τον τομέα της ενέργειας. 2035. Το μήκος της διαδρομής σημαίνει ότι θα χάνει περίπου το 13% της ισχύος που μεταφέρει.

Οι ανησυχίες

Ωστόσο, η Λάουρα ελ-Κατίρι, ενεργειακή οικονομολόγος και επισκέπτρια συνεργάτης στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων, λέει ότι είναι επικίνδυνο να βασίζεσαι σε οποιονδήποτε προμηθευτή για ενέργεια, όπως προβλέπει το έργο Xlinks.

Υποστηρίζει μάλιστα ότι θα ήταν πιο ισχυρό να συνδεθούν οι ηλιακές ή αιολικές εγκαταστάσεις στην Αφρική πληρέστερα με το ευρωπαϊκό δίκτυο, δίνοντας σε όλους στην πορεία ένα μερίδιο στην επιτυχία και την ασφάλειά του. «Το να κάνεις τα πάντα μόνος έχει το κόστος του», υπογραμμίζει και προσθέτει:: «Η Βόρεια Αφρική μπορεί να είναι μια μεγάλη πηγή ενέργειας για την Ευρώπη, αλλά μια μεμονωμένη χώρα που συναλλάσσεται με μια άλλη είναι πάντα διαφορετική από ένα μπλοκ 26 χωρών που συναλλάσσονται με μια άλλη». Αναγνωρίζει, ωστόσο, ότι οι πολιτικές προκλήσεις μιας τέτοιας ιδέας καθιστούν δύσκολη την εφαρμογή της.

Αν και η Xlinks θα στέλνει ρεύμα μόνο προς μία κατεύθυνση, άλλοι σχεδιάζουν αμφίδρομες συνδέσεις, οι οποίες θα επιτρέψουν στην ηλεκτρική ενέργεια να ρέει προς τα νότια όταν τα ευρωπαϊκά δίκτυα υπερφορτώνονται και οι τιμές πέφτουν.

Το Μαρόκο πρόκειται να ξεκινήσει την κατασκευή μιας τέτοιας γραμμής προς την Πορτογαλία το 2027.

Η Αίγυπτος και η Ελλάδα συζητούν την ανάπτυξη ενός καλώδιου, ενώ την ίδια στιγμή  διάφοροι επιχειρηματίες πιέζουν για παρόμοιες συνδέσεις από την Τυνησία και την Αλγερία με την Ιταλία. «Υπάρχουν σημαντικές επενδύσεις σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας στην Πορτογαλία και την Ισπανία, αλλά αν ανοίξουμε τις στρόφιγγες , πιστέψτε με, η αφρικανική κιλοβατώρα θα είναι πολύ ανταγωνιστική», λέει ο Καρίμ Τσούκρι, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Hassan II στο Μαρόκο.

Πηγή: ΟΤ.gr