Καθώς η επιστημονική κοινότητα συμφωνεί πλέον συντριπτικά για την έκταση και τη σοβαρότητα της κλιματικής κρίσης, ένα παράλληλο οικοσύστημα “κλιματικού σκεπτικισμού” επιμένει να τροφοδοτεί τη σύγχυση, την καθυστέρηση και την αδράνεια. Και πίσω από αυτό το φαινόμενο δεν βρίσκονται απλώς μεμονωμένοι αρνητές — αλλά οργανωμένα, καλά χρηματοδοτημένα δίκτυα με γεωπολιτικά και οικονομικά συμφέροντα.
Έκθεση του Center for Countering Digital Hate (CCDH) αποκάλυψε ότι λιγότεροι από 10 οργανισμοί και λογαριασμοί είναι υπεύθυνοι για πάνω από το 70% της κλιματικής παραπληροφόρησης στο διαδίκτυο. Η συντριπτική πλειονότητα σχετίζεται με δεξαμενές σκέψης, ιδρύματα και ομάδες πίεσης χρηματοδοτούμενες από τον ενεργειακό κλάδο, πετρελαϊκές εταιρείες και πολιτικά δίκτυα υπερσυντηρητικών συμφερόντων.
Τακτικές που χρησιμοποιούνται:
• Διασπορά ψευδο-επιστημονικών άρθρων με επίφαση ακαδημαϊκότητας
• Επικοινωνιακή μετατόπιση: από “το κλίμα δεν αλλάζει” σε “η τεχνολογία θα μας σώσει, δεν χρειάζονται θυσίες”
• Στόχευση επιστημόνων και περιβαλλοντικών ακτιβιστών με επιθέσεις ad hominem
• Χρηματοδότηση πολιτικών κομμάτων για να μπλοκάρουν νομοθεσίες
Οι ειδικοί προειδοποιούν: η παραπληροφόρηση για το κλίμα είναι πιο ύπουλη και διαβρωτική από τη συνωμοσιολογία των εμβολίων ή τις θεωρίες QAnon — γιατί εμφανίζεται σοβαρή, επιστημονική και «λογική».
Η ερώτηση δεν είναι πλέον ποιο είναι το επιστημονικό consensus. Είναι: ποιος κερδίζει από το να καθυστερούμε να το εφαρμόσουμε;
Μετάφραση και προσαρμογή από The Guardian, Bloomberg Green & The New York Times